Adam Zagajewski

ur. 21 czerwca 1945 we Lwowie, zm. 21 marca 2021 w Krakowie.

poeta, eseista, prozaik, krytyk literacki, przedstawiciel pokolenia Nowej Fali sygnatariusz Listu 59 (1975), od 1976 objęty cenzurą, w latach 1982–2002 na emigracji we Francji, od 1983 redaktor „Zeszytów Literackich”; laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1975), Międzynarodowej Nagrody Neustadt w dziedzinie literatury (2004) i Nagrody Księżnej Asturii (2017), w latach 1973–1983 członek Związku Literatów Polskich, od 1979 członek Polskiego PEN Clubu, od 2006 członek Polskiej Akademii Umiejętności; nauczyciel akademicki, tłumacz literacki.

Miał w swoim dorobku kilkanaście tomów poetyckich, z których najważniejsze to: Komunikat (1972), Sklepy mięsne (1975), List. Oda do wielości (1983), Jechać do Lwowa i inne wiersze (1985), Płótno (1990), Ziemia ognista (1994), Pragnienie (1999), Powrót (2003), Anteny (2005), Niewidzialna ręka (2009), Wiersze wybrane (2010, 2014, 2018), Asymetria (2014), Lotnisko w Amsterdamie / Airport in Amsterdam (2016) i Prawdziwe życie (2019).

Należał do najczęściej tłumaczonych polskich autorów współczesnych. Był laureatem wielu prestiżowych nagród międzynarodowych, w tym Międzynarodowej Nagrody Vilenica, Nikolaus-Lenau-Preis, Nagrody Tomasa Tranströmera.

Od lat był wymieniany jako kandydat do literackiej nagrody Nobla. Odszedł w Światowym Dniu Poezji. Miał 75 lat.