urodziła się 23 grudnia 1937 roku w Warszawie. W 1960 roku ukończyła studia na Wydziale Lalkarskim krakowskiej PWST. Karierę teatralną rozpoczynała w Teatrze Lalek “Groteska” w Krakowie. Potem przeniosła się do opolskiego Teatru 13 Rzędów Jerzego Grotowskiego, a następnie do jego Teatru Laboratorium we Wrocławiu. Z Grotowskim pracowała do 1968 r.

W początku lat 70. została zaangażowana do Teatru Współczesnego w Warszawie prowadzonego przez Erwina Axera. U Axera zagrała m.in. w “Lirze” Edwarda Bonda, “Święcie Borysa” Thomasa Bernharda, “Rzeczy listopadowej” Ernesta Brylla i “Kordianie” Słowackiego. Pierwszą rolę komediową – Glorię – kreowała w spektaklu Jerzego Jarockiego “Każdy kocha Opalę” według Johna Patricka. Na scenie tego teatru zagrała też m.in. w przedstawieniach Helmuta Kajzara (“Bolesław Śmiały” i “Paternoster”).

Komorowska jest jedną z najwybitniejszych aktorek w historii polskiego kina i teatru. Stworzyła wielkie kreacje aktorskie w inscenizacjach m.in. Jerzego Jarockiego, Erwina Axera, Macieja Englerta i Krystiana Lupy. Od ponad 20 lat występuje także w Teatrze Dramatycznym w Warszawie w “Szczęśliwych dniach” Samuela Becketta w reżyserii Antoniego Libery.

Artystka stworzyła również szereg kreacji na wielkim i małym ekranie, m.in. w filmach Andrzeja Wajdy (“Wesele”, “Panny z Wilka”, “Katyń”), Edwarda Żebrowskiego (“Ocalenie”), Tadeusza Konwickiego (“Jak daleko stąd, jak blisko”, “Lawa”), Krzysztofa Kieślowskiego (“Dekalog I”) oraz Krzysztofa Zanussiego, z którego kinem kojarzona jest najczęściej. Zagrała u niego m.in. w “Życiu rodzinnym”, “Za ścianą”, “Bilansie kwartalnym”, “Roku spokojnego słońca”, “Stanie posiadania”, “Cwale”.

W 1982 r. zajęła się pedagogiką i została wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (później Akademii Teatralnej) im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W 1991 r. została natomiast profesorem tej uczelni. Wyreżyserowała w niej słynne spektakle dyplomowe ze studentami, m.in.: “Przy stole”, “Opowieści z Hollywood” Christophera Hamptona (2006), “Panny z Wilka” Jarosława Iwaszkiewicza, nagrodzone na VI Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych, oraz “Szkice z Dostojewskiego” (2014).

Znana jest także z swojej działalności obywatelskiej w Komitecie Prymasowskim oraz z pomocy internowanym w stanie wojennym.

W 2008 r. Maja Komorowska została odznaczona przez ministra kultury Bogdana Zdrojewskiego Złotym Medalem Gloria Artis, a w 2010 r. otrzymała Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski.  W 2020 roku została laureatką Polskiej Nagrody Filmowej Orły 2020 w kategorii Osiągnięcia Życia.